кага́л

(ст.-яўр. kahal = сход)

1) яўрэйская абшчына ў старажытнай Польшчы, Вялікім княстве Літоўскім, а таксама ў Расійскай імперыі ў 1772—1844 гг.;

2) перан. шумны бязладны натоўп, зборышча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)