Verbum

канстытуцыяналі́зм

(фр. constitutionnalisme, ад лац. constitutio = будова; устанаўленне)

плынь у палітыцы і юрыдычнай навуцы, якая прызнае найлепшай сістэмай кіравання канстытуцыйную манархію.

канстытуцыяна́льны

(ад лац. constitutio = будова)

які датычыць канстытуцыі 2.

канстэ́бль

(англ. constable, ад фр. connetable = канетабль)

ніжэйшы паліцэйскі чын у Англіі і ЗША, а таксама камендант крэпасці або палаца ў Англіі.

канстэля́цыя

(лац. constellatio)

1) узаемнае размяшчэнне нябесных свяціл, якое служыць падставай для астралагічных прароцтваў;

2) збег абставін.

кансула́т

(лац. consulatus)

тое, што і консульства 2.

кансультава́ць

(лац. consultare)

даваць кансультацыю 2.

кансульта́нт

(лац. consultans, -ntis = які радзіць)

асоба, якая дае кансультацыі па пытаннях сваёй спецыяльнасці.

кансультаты́ўны

(фр. consultatif, ад лац. consultare = радзіць)

дарадчы, з дарадчымі правамі (напр. к. орган).

кансульта́цыя

(лац. consultatio)

1) нарада спецыялістаў па якому-н. пытанню (напр. двухбаковыя кансультацыі па міжнародных пытаннях);

2) парада спецыяліста, а таксама дадатковае тлумачэнне навучэнцам праграмнага матэрыялу (напр. к. урача, к. па матэматыцы);

3) установа, якая дапамагае насельніцтву парадамі па якіх-н. пытаннях (напр. юрыдычная к., дзіцячая к.).

кансуме́нты

(ад лац. consumo = спажываю)

арганізмы, якія харчуюцца жывым арганічным рэчывам (напр. драпежныя жывёлы, паразітычныя арганізмы, насякомаедныя расліны).