канстэля́цыя

(лац. constellatio)

1) узаемнае размяшчэнне нябесных свяціл, якое служыць падставай для астралагічных прароцтваў;

2) збег абставін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)