Verbum

калы́м

(цюрк. kalym)

1) выкуп, які ўносіцца жаніхом бацькам нявесты (у народаў Усходу);

2) перан. лёгкі пабочны заробак.

кальва́рыя

(ад лац. calva = чэрап)

святое месца ў католікаў Польшчы, Беларусі і Літвы, куды сцякаліся набожныя, хворыя, калекі, старцы на пакаянне.

кальві́ль

(фр. calville, ад Calville = назва мясцовасці ў Нармандыі)

сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружова-жоўтымі яблыкамі, а таксама плод гэтай яблыні.

кальвіні́зм

[ад фр. J. Calvin = прозвішча фр. тэолага (1509—1564)]

адно з пратэстанцкіх веравучэнняў (гл. пратэстантызм), якое ўзнікла ў 16 ст. у Швейцарыі на аснове вучэння Ж. Кальвіна і пашырылася ў Еўропе.

кальдэ́зія

(н.-лац. Caldesia)

травяністая расліна сям. шальнікавых з акруглым лісцем у разетках і дробнымі белымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў Еўразіі на берагах вадаёмаў і на балотах.

кальдэ́ра

(ісп. caldera = літар. вялікі кацёл)

вялікая авальная ўпадзіна вулканічнага паходжання.

калье́

(фр. collier, ад лац. collum = шыя)

каралі з каштоўных камянёў або іх замяняльнікаў.

ка́лька

(фр. calque = копія)

1) празрыстая папера або тканіна для зняцця копій з чарцяжоў і малюнкаў;

2) копія чарцяжа або малюнка на такім матэрыяле;

3) лінгв. слова або выраз, утвораны па ўзору слова або выразу з іншай мовы (напр. жыццеапісанне — гр. biographia, ад bios = жыццё + grapho = пішу).

калькава́ць

(фр. calquer)

1) знімаць копію пры дапамозе калькі 1;

2) лінгв. ствараць кальку 3.

калькахіміягра́фія

(ад калька + хімія + -графія)

спосаб прыгатавання без фотаапарата штрыхавых клішэ.