Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

запрашэнне, , н.

  1. гл. запрасіць.

  2. Пісьмо, запіска з просьбай з’явіцца куды-н., прыняць удзел у чым-н.

    • Разаслаць запрашэнні.

запруда, , ж.

  1. Найпрасцейшая плаціна ў выглядзе насыпу, якая перагароджвае цячэнне ракі.

  2. Загачаны вадаём.

|| прым. запрудны, .

запрудзіць, ; зак.

  1. Перагарадзіць запрудай.

    • З. раку.
  2. перан. Запоўніць сабой якую-н. прастору (разм.).

    • Людзі запрудзілі ўвесь двор.

|| незак. запруджваць, .

запрыгоніць, ; зак. (уст.).

Зрабіць прыгонным, закабаліць.

|| незак. запрыгоньваць, .

|| наз. запрыгоньванне, .

запрымеціць, ; зак. (разм.).

Заўважыць, прымеціць.

  • З. знаёмага ў натоўпе.

запрэжка, , ж.

  1. Некалькі коней, сабак, аленяў і пад., запрэжаных у адну вупраж.

    • З. сабак.
    • У адной запрэжцы (таксама перан. у пастаянных і цесных рабочых адносінах; разм.).
  2. Вупраж, збруя.

  • Хадзіць у запрэжцы — рабіць адну пэўную работу.

запудрыць, ; зак.

Пакрыць пудрай (каб зрабіць што-н. незаўважным).

  • З. вяснушкі.

|| незак. запудрываць, .

запужаны, .

Палахлівы ад частых пагроз.

  • Запужанае кацяня.
  • З. выгляд.

|| наз. запужанасць, .

запужаць, ; зак.

Частымі пагрозамі зрабіць палахлівым.

  • З. дзіця.

|| незак. запужваць, .

запунсавець, ; зак.

  1. Зрабіцца пунсовым.

    • Шчокі ў дзяўчыны запунсавелі.
  2. Вылучыцца сваім пунсовым колерам, паказацца (пра што-н. пунсовае).

    • У траве запунсавелі суніцы.