запрэжка назоўнік | жаночы род

  1. Некалькі коней, сабак, аленяў і пад., запрэжаных у адну вупраж.

    • З. сабак.
    • У адной запрэжцы (таксама пераноснае значэнне: у пастаянных і цесных рабочых адносінах; размоўнае).

  2. Вупраж, збруя.

Хадзіць у запрэжцы — рабіць адну пэўную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)