запрудзіць, ✂; зак.

  1. Перагарадзіць запрудай.

    • З. раку.

  2. перан. Запоўніць сабой якую-н. прастору (разм.).

    • Людзі запрудзілі ўвесь двор.

|| незак. запруджваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)