Verbum

паўнакроўны, ✂.

1. Які вылучаецца паўнакроўнасцю (у 2 знач.).

   • П. мужчына.

2. перан. Актыўны, змястоўны, жыццярадасны.

   • Паўнакроўнае жыццё.

|| наз. паўнакроўнасць, ✂.

паўналетні, ✂.

Які дасягнуў паўналецця.

паўналецце, ✂, н.

Узрост, калі чалавек дасягае фізічнай і духоўнай сталасці і атрымлівае грамадзянскія правы.

• Дасягнуць паўналецця.

паўнамоцны, ✂.

Надзелены якімі-н. паўнамоцтвамі.

• П. прадстаўнік.

паўнамоцтва, ✂, н.

Права, дадзенае каму-н. для выканання чаго-н.

• Дэпутацкія паўнамоцтвы.
• Быць надзеленым надзвычайнымі паўнамоцтвамі.

паўнапраўе, ✂, н.

Валоданне ўсімі законнымі правамі.

паўнапраўны, ✂.

Які мае паўнату правоў, усе законныя правы.

• П. грамадзянін.

|| наз. паўнапраўнасць, ✂.

паўната, ✂, ж.

1. Наяўнасць чаго-н. у дастатковай ступені, вышэйшая ступень насычанасці чым-н.

   • П. ўлады.
   • П. мастацкага выражэння.
   • Ад паўнаты пачуццяў (ад празмернасці пачуццяў, якія нібыта напаўняюць усяго чалавека).

2. Сытасць, укормленасць.

   • Нездаровая п.

паўнацэнны, ✂.

1. Які мае поўную, нармальную цэннасць.

   • Паўнацэнная валюта.

2. Які поўнасцю адпавядае патрабаванням.

   • П. прадукт.

|| наз. паўнацэннасць, ✂.

паўнець, ✂; незак.

Станавіцца паўнейшым, таўсцейшым.

• П. пад старасць.

|| зак. папаўнець, ✂.