Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

параздушваць, ; зак.

Раздушыць усё, многае або ўсіх, многіх.

паразіт, , м.

  1. Арганізм (расліна або жывёліна), які корміцца за кошт другога арганізма і шкодзіць яму.

    • Грыбы-паразіты.
  2. перан. Той, хто жыве з чужой працы, дармаед (пагард.).

|| ж. паразітка, .

|| прым. паразітны, і паразіцкі, .

паразітаваць, ; незак. (кніжн.).

Жыць паразітам, весці паразітарнае існаванне.

паразітарны, .

  1. Які распаўсюджваецца паразітамі (у 1 знач.).

    • Паразітарныя хваробы.
  2. Уласцівы паразітам.

    • Весці п. лад жыцця.

|| наз. паразітарнасць, .

паразітызм, , м.

  1. Суіснаванне двух арганізмаў, пры якім адзін арганізм (паразіт) корміцца за кошт другога.

  2. перан. Жыццё з чужой працы, дармаедства.

|| прым. паразітычны, .

паразіць, ; зак.

  1. каго-што чым. Забіць, нанесці ўдар якой-н. зброяй; папаўшы ў што-н., знішчыць, разбурыць (кніжн.).

    • П. мішэнь.
  2. Разбіць, перамагчы (высок.).

    • П. ворага.
  3. Выклікаць пашкоджанне, змяненне ў тканцы, органе (пра хваробу).

    • Параліч паразіў вочныя нервы.

|| незак. паражаць, .

|| наз. паражэнне, .

паразліваць, ; зак.

Разліць усё, многае.

  • П. халадзец у талеркі.

паразломвацца, ; зак.

Разламацца — пра ўсё, многае.

паразломваць, ; зак.

Разламаць усё, многае.

паразлятацца, ; зак.

Разляцецца — пра ўсё, многае ці пра ўсіх, многіх.

  • Шпакі паразляталіся.