Verbum

паначэпліваць, ✂ і паначапляць, ✂; зак.

Начапіць на каго-, што-н. усё, многае або ў вялікай колькасці.

• П. вёдры на крукі.
• П. шаблі.

панашываць, ✂; зак.

1. Нашыць вялікую колькасць чаго-н.

   • П. сукенак.

2. Прышыць многа зверху чаго-н.

   • П. кішэні на камбінезон.

панаядацца, ✂; зак.

Наесціся — пра ўсіх, многіх.

• Усе панаядаліся ўдосталь.

панаязджаць, ✂; зак.

Наехаць, з’ехацца ў адно месца ў вялікай колькасці.

• Панаязджала шмат людзей на кірмаш.

панда, ✂, ж.

Млекакормячая жывёліна сямейства янотавых.

• Вялікая п. (бамбукавы мядзведзь).
• Малая п.

|| прым. пандавы, ✂.

пандус, ✂, м. (спец.).

Нахіленая пляцоўка, якая замяняе лесвіцу, а таксама служыць для ўезду аўтамашын і экіпажаў на мост, у гараж і пад.

пандэмія, ✂, ж.

Павальная эпідэмія, што ахоплівае вялікія рэгіёны, цэлыя краіны.

|| прым. пандэмічны, ✂.

панегірык, ✂, м. (кніжн.).

1. Даўней: красамоўная прамова хвалебнага зместу.

2. перан. Празмерная пахвала.

|| прым. панегірычны, ✂.

панегірыст, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто складае, гаворыць панегірыкі.

паненка, ✂, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына.

|| памянш.-ласк. паненачка, ✂.