пакрыўдзіць,
-
Прычыніць крыўду каму
-н. - П. выказваннем.
- Мухі не пакрыўдзіць (пра добрага, спакойнага чалавека).
-
Надзяліць чым
-н. у недастатковай ступені, даць менш, чым патрэбна.- Прырода не пакрыўдзіла гэтага чалавека талентам.
- Пакрыўджаны богам (пра няўдачлівага, дурнаватага чалавека;
разм. ).