Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пазасоўваць, ; зак.

  1. Засунуць, усунуць куды-н. усё, многае; зачыніць унутр чаго-н. усё, многае (разм.).

    • П. за пояс сякеры.
    • П. шуфляды ў стол.
  2. Зачыніць на засаўку ўсё, многае (разм.).

    • П. дзверы.
  3. Падзець невядома куды ўсё, многае.

    • Куды пазасоўвалі мае пальчаткі?

пазаставацца, ; зак.

  1. Застацца дзе-н., не пакінуць якога-н. месца — пра ўсіх, многіх.

    • Дзяўчаты пазаставаліся працаваць у вёсцы.
  2. Не перастаць быць якім-н. — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

    • Дзверы пазаставаліся адчыненымі.
  3. Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае. Усюды пазаставаліся сляды.

  4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Дзеці пазаставаліся сіротамі.
  5. Апынуцца ззаду — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

    • Хворыя пазаставаліся ззаду.

пазастаўляць, ; зак.

  1. Заняць паверхню чаго-н. нейкай колькасцю якіх-н. прадметаў.

    • П. пакоі мэбляй.
  2. каго-што. Закрыць, загарадзіць усё, многае ці ўсіх, многіх чым-н. пастаўленым.

    • П. дзверы шафамі.
  3. Паставіць усё, многае за што-н.

    • П. кнігі за шкло.

пазастругваць, ; зак.

Застругаць усё, многае.

  • П. алоўкі.

пазастуджваць, ; зак.

  1. Застудзіць усіх, многіх.

    • П. ногі.
  2. Прастудзіць усіх, многіх або ўсё, многае.

    • П. дзяцей.

пазасцілаць, ; зак.

  1. Заслаць чым-н. усё, многае.

    • П. ложкі.
  2. Пакрыць сабою ўсё, многае.

    • Дым пазасцілаў наваколле.

пазасынаць, ; зак.

Заснуць — пра ўсіх, многіх.

  • Дзеці пазасыналі.

пазасыпаць, ; зак.

Засыпаць, закідаць чым-н. усё, многае.

  • П. ямы.

пазасыхаць, ; зак.

  1. Засохнуць, высахнуць — пра ўсё, многае.

    • Кроў пазасыхала на параненай скуры.
  2. Завяўшы, загінуць — пра ўсё, многае.

    • Дрэвы пазасыхалі.

пазасяваць, ; зак.

Засеяць усё, многае.

  • П. палі.