пазаставацца, ; зак.

  1. Застацца дзе-н., не пакінуць якога-н. месца — пра ўсіх, многіх.

    • Дзяўчаты пазаставаліся працаваць у вёсцы.
  2. Не перастаць быць якім-н. — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

    • Дзверы пазаставаліся адчыненымі.
  3. Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае. Усюды пазаставаліся сляды.

  4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Дзеці пазаставаліся сіротамі.
  5. Апынуцца ззаду — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

    • Хворыя пазаставаліся ззаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)