Verbum

павучальны, ✂.

Які ўтрымлівае ў сабе што-н. карыснае, які служыць урокам, абагачае ведамі, вопытам.

• П. ўрок гісторыі.
• Павучальныя вынікі.
• Павучальная гутарка.

|| наз. павучальнасць, ✂.

павучанне, ✂, н.

Настаўленне, павучальная парада.

павучаць, ✂; незак.

Даваць павучанні каму-н., настаўляць.

• П. маладых.

павыбельваць, ✂; зак.

1. Пабяліць усё, многае мелам, вапнай і пад.

   • П. сцены.

2. Надаць святлейшы колер усяму, многаму спецыяльнай апрацоўкай.

   • П. палотны.

павыбівацца, ✂; зак.

Выбіцца, прабіцца на паверхню — пра ўсё, многае.

• Дзе-нідзе ўжо павыбівалася першая траўка.

павыбіваць, ✂; зак.

1. Рэзкім ударам прымусіць выпасці ўсё, многае.

   • П. вокны.

2. Ударамі ачысціць ад пылу ўсё, многае.

   • П. дываны.

3. Зрабіць вялікую колькасць паглыбленняў.

   • Вада павыбівала канаўкі.

4. Пракласці яздой, хадзьбой, пратаптаць многа чаго-н.

   • П. сцежкі ў жыце.

павыбіраць, ✂; зак.

1. Выбраць усё, многае або выбраць што-н. з усяго, многага.

   • П. зярняты.
   • П. самыя лепшыя ягады.

2. Выбраць галасаваннем усіх, многіх.

   • П. дэлегатаў.

павыбрываць, ✂; зак.

Выбрыць усё, многае.

павыбягаць, ✂; зак.

Выбегчы адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

• Дзеці павыбягалі з хаты.

павывальвацца, ✂; зак.

Вываліцца, выпасці адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

• Кнігі павывальваліся з партфеля.