павыбіваць, ✂; зак.

  1. Рэзкім ударам прымусіць выпасці ўсё, многае.

    • П. вокны.

  2. Ударамі ачысціць ад пылу ўсё, многае.

    • П. дываны.

  3. Зрабіць вялікую колькасць паглыбленняў.

    • Вада павыбівала канаўкі.

  4. Пракласці яздой, хадзьбой, пратаптаць многа чаго-н.

    • П. сцежкі ў жыце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)