Verbum

забойны, ✂.

1. Прызначаны для забою, які мае адносіны да забою ​².

   • Забойная жывёла.
   • З. цэх.
   • Забойная вага (вага тушы без шкуры, галавы, ног).

2. Які дзейнічае смяртэльна, забівае насмерць.

   • Забойная сіла асколка.

|| наз. забойнасць, ✂.

забойства, ✂, н.

Злачыннае пазбаўленне жыцця каго-н.

забойца, ✂, м.; ✂, ж..

Той, хто ўчыніў забойства.

• Наёмны з.

забойшчык, ✂, м.

Гарняк, які працуе ў забоі ​¹.

|| прым. забойшчыцкі, ✂.

забрала, ✂, н.

У старадаўнім узбраенні: частка шлема, якой прыкрываецца твар для засцярогі ад удараў.

• Выступіць з адкрытым забралам (перан. прама, адкрыта; высок.).

|| прым. забральны, ✂.

забрахаць, ✂; зак.

Пачаць брахаць.

забрацца, ✂.

1. Залезці куды-н. (уверх, углыб); пранікнуць.

   • З. на вяршыню гары.
   • З. пад коўдру.
   • З. ў чужы агарод.

2. Зайсці, заехаць куды-н. далёка.

   • З на край свету.

|| незак. забірацца, ✂.

забраць, ✂; зак.

1. Узяць, захапіць.

   • З. з сабой рэчы.
   • З. у палон.
   • З. грошы.

2. Адняць, прымусіць патраціць.

   • Работа забрала многа часу.

3. перан., каго. Авалодаць кім-н., падчыніць сабе (разм.).

   • Мяне забраў страх.
   • З. за жывое.

4. Увабраць, засунуць (пра адзенне) або зменшыць у шырыні або даўжыні пры шыцці.

   • З. штаны ў боты.
   • З. рукаў.

|| незак. забіраць, ✂.

|| наз. забіранне, ✂ і забор, ✂.

• Забор вады.
• Забор пробы

|| прым. заборны, ✂.

• Заборная канструкцыя.

заброснелы, ✂.

Пакрыты, зацягнуты бросняй, цвіллю.

• Заброснелая сажалка.

|| наз. заброснеласць, ✂.

забруджвацца, ✂; незак.

Тое, што і брудзіцца.