забрала, ​✂, н.

У старадаўнім узбраенні: частка шлема, якой прыкрываецца твар для засцярогі ад удараў.

  • Выступіць з адкрытым забралам (перан. прама, адкрыта; высок.).

|| прым. забральны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)