Verbum

паветраплавальнік, ✂, м.

Чалавек, які займаецца паветраплаваннем.

|| ж. паветраплавальніца, ✂.

паветраплаванне, ✂, н.

Тэорыя і практыка руху ў паветры на апаратах, лягчэйшых за паветра.

|| прым. паветраплавальны, ✂.

павеў, ✂, м.

1. Слабы парыў ветру; рух у паветры.

   • П. свежага ветру.

2. перан. Прыметы чаго-н., што надыходзіць, або той ці іншы напрамак у густах, настроях і жыцці грамадства (кніжн.).

   • Гуманістычныя павевы.

павець, ✂, ж.

1. Пляцоўка пад дахам на слупах для хавання чаго-н. ад дажджу, непагоды.

   • Згрузіць мяхі пад п.

2. Памяшканне, дзе звычайна складаюць дровы.

павеяць, ✂; зак.

Пачаць веяць (у 2 знач.), дзьмуць.

• Павеяў вецер.
• Павеяла вясной (безас.).
• Ад яе ўсмешкі павеяла цеплынёй і ласкай (перан.; безас.).

павідла, ✂, н.

Салодкая маса з працёртых пладоў, звараных з цукрам.

• Яблычнае п.

павільгатнелы, ✂.

Які зрабіўся вільготным.

• Павільгатнелыя вочы.

павільён, ✂, м.

1. Альтанка ці невялікі лёгкі будынак (напр. у садах, парках).

   • Кветкавы п.

2. Будынак, памяшканне для экспанатаў на выстаўцы, для правядзення кіна- і фотаздымак.

   • Выставачны п.

|| прым. павільённы, ✂.

павінен, ✂, у знач. вык.

1. Абавязаны заплаціць доўг.

   • Сусед мне п. пяцьдзесят тысяч рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

   • Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

   • Ён п. хутка з’явіцца.

павініцца, ✂; зак.

Прызнацца ў сваёй віне, пакаяцца.