Verbum

палеаліт, ✂, м.

Ранні перыяд каменнага веку (да 10 тысячагоддзя да н.э.).

|| прым. палеалітычны, ✂.

палеанталогія, ✂, ж.

Навука аб акамянелых выкапнёвых жывёлінах і раслінах.

|| прым. палеанталагічны, ✂.

палеантолаг, ✂, м.

Спецыяліст па палеанталогіі.

палевы, ✂.

Бледна-жоўты з ружовым адценнем.

палеглы, ✂.

Які прыгнуўся сцяблом да зямлі (пераважна пра збожжавыя расліны).

• Палеглая збажына.

|| наз. палегласць, ✂.

• П. жыта.

палегчы, ✂; зак.

1. Легчы (пра многіх).

   • Дзеці палеглі спаць.

2. Прыгнуцца сцяблом да зямлі (пра злакі).

   • Жыта палягло.

3. перан. Загінуць, быць забітым (пра многіх).

   • У тым баі палягло многа салдат.

|| незак. палягаць, ✂.

|| наз. паляганне, ✂.

• П. пасеваў.

палегчыць, ✂; зак.

1. Зрабіць менш цяжкім, аблегчыць.

   • П. пераправу.

2. Змякчыць, паслабіць.

   • П. боль.

|| незак. палягчаць, ✂.

|| наз. палягчэнне, ✂ і палёгка, ✂.

палежваць, ✂; незак. (разм.).

Трохі, час ад часу ляжаць

• П. на печы.

палезці, ✂; зак.

1. Пачаць лезці (у 1, 3 і 7 знач.).

   • П. на дрэва.
   • Хлапчукі палезлі ў сад.
   • П. біцца.
   • П. ў кішэнь.

2. Пачаць выпадаць (пра валасы, поўсць).

   • Валасы ўжо палезлі.

палемізаваць, ✂; незак.

Весці палеміку.

• П. з дакладчыкам.