палегчы, ; зак.

  1. Легчы (пра многіх).

    • Дзеці палеглі спаць.
  2. Прыгнуцца сцяблом да зямлі (пра злакі).

    • Жыта палягло.
  3. перан. Загінуць, быць забітым (пра многіх).

    • У тым баі палягло многа салдат.

|| незак. палягаць, .

|| наз. паляганне, .

  • П. пасеваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)