Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паяц, , м.

  1. Клоўн, блазен (уст.).

  2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоўн.

паяць, ; незак.

Апрацоўваць што-н. нагрэтым да вадкага стану металам, металічным сплавам для злучэння, змацавання.

  • П. вядро.

|| наз. паянне, і пайка, .

|| прым. паяльны, .

  • Паяльная лямпа (пераносная награвальная гарэлка для паяння, распайвання).

па-банку, прысл.

У картачных гульнях: на ўсе грошы, якія маюцца ў банку (у 2 знач.).

  • Ісці па-банку.

па-за, прыназ.

Ужыв. для абазначэння месцазнаходжання, руху, дзеяння за чым-н., па той бок чаго-н.

  • П. гарамі.
  • П. часам і прасторай.

па-людску, прысл.

Так, як прынята ва ўсіх, як у іншых людзей.

  • Жыць па-людску.
  • У вас усё не па-людску.

па-над, прыназ.

Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.

  • Песні плылі па-над гаем.
  • Гучыць голас міру па-над светам.

позна... (а таксама пазна...).

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) позні (у 1 знач.), напр. познаантычны, познарэнесансны; позналедніковы (перыяд);
  • 2) позні (у 3 знач.), напр. познавыспяваючы.