Verbum

пачастунак, ✂, м.

Ежа, пітво, якімі частуюць каго-н.

• Нагатаваць многа пачастункаў.

пачасціцца, ✂; зак. (разм.).

Стаць больш частым (у 3 і 4 знач.).

• Стукі малатка пачасціліся.
• Пульс хворага пачасціўся.

|| незак. пачашчацца, ✂.

|| наз. пачашчэнне, ✂.

пачасціць, ✂; зак.

Зрабіць больш частым.

• П. наведванні.
• П. крок.

|| незак. пачашчаць, ✂.

пачатак​¹, ✂, м.

1. Першы момант ці першыя моманты якога-н. дзеяння, з’явы.

   • П. жніва.
   • У пачатку восені.
   • П. навучальнага года.
   • Пакласці або даць п. чаму-н. (пачаць).

2. Зыходны пункт, кропка.

   • У пачатку вёскі.
   • Весці свой пачатак ад чаго-н. (паходзіць ад чаго-н.).
   • Браць п. (пачынацца).

3. Першакрыніца, аснова, асноўная прычына.

   • Арганізуючы п.
   • Стрымліваючы п.

4. Асноўныя палажэнні, прынцыпы.

   • Пачаткі дзяржаўнасці.

5. мн. Спосабы, метады ажыццяўлення чаго-н.

   • На калектыўных пачатках.
   • На грамадскіх пачатках (бязвыплатна — пра якую-н. работу, дзейнасць каго-н.).

пачатак​², ✂, м. (спец.).

Суквецце з патоўшчанай воссю, на якой шчыльна размешчаны кветкі, плады.

• Кукурузны п.

|| прым. пачатачны, ✂.

пачатковы, ✂.

1. Які знаходзіцца ў пачатку чаго-н., з’яўляецца пачаткам чаго-н.

   • Пачатковае слова.
   • Пачатковая стадыя развіцця.

2. Дадзены не ў поўным аб’ёме, ніжэйшы.

   • Пачатковая адукацыя.
   • Пачатковая школа.

пачацца, ✂; зак.

Узнікнуць, пачаць адбывацца, наступіць.

• Праца пачалася.
• Пачалося лета.

|| незак. пачынацца, ✂.

пачаць, ✂; зак.

1. што і з інф. Прыступіць да якога-н. дзеяння.

   • П. будаўніцтва дома.
   • П. будаваць.

2. з інф. Праявіць першыя прыметы якога-н. дзеяння або стану.

   • Лякарства пачало дзейнічаць.
   • Пачало цямнець.

3. што чым або з каго-што. Узяцца за што-н. у першую чаргу.

   • П. прамову прывітаннем або з прывітання.

4. Прыступіць да спажывання чаго-н.

   • П. новую буханку хлеба.

|| незак. пачынаць, ✂.

Пачынаючы з, прыназ. — тое, што і «з» (у 1 знач.).

• Пачынаючы з гэтай старонкі.

пачвара, ✂, ж.

1. Казачная, страшная істота, звычайна вялікіх памераў.

   • Валасатая п.

2. Пра надта непрыгожага чалавека.

3. перан. Пра жорсткага, амаральнага чалавека, вырадка.

пачварны, ✂.

1. Вельмі непрыгожы, такі, як у пачвары (у 1 знач.).

   • П. твар.

2. перан. Незвычайны, выключна па сваіх адмоўных якасцях.

   • Пачварная з’ява.

|| наз. пачварнасць, ✂.