Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пазагортваць, ; зак.

  1. Горнучы, згрэбці ў адно месца ўсё, многае.

    • П. вуголле ў пячурку.
  2. Ахінуць, абкруціць З усіх бакоў усё, многае ці пакрыць чым-н. сыпкім усё, многае.

    • П. пакункі.
    • П. бульбу прыскам.
  3. Закрыць усё, многае.

    • П. кнігі.

пазагрызаць, ; зак.

Загрызці ўсіх, многіх.

  • Пазагрызалі ваўкі авечак.

пазаддзе, , н., зб.

  1. Адходы пры малацьбе, веянні.

  2. перан. Чые-н. прыхільнікі, ахвосце (пагард.).

пазадзіраць, ; зак.

  1. Падняць угору ўсё, многае або загнуць, задраць уверх усё, многае.

    • П. галовы.
    • П. пазногці.
  2. Забіць, разарваць усіх, многіх.

    • Каршуны пазадзіралі куранят.

пазадушваць, ; зак.

Задушыць усіх, многіх.

пазажываць, ; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае.

  • Раны пазажывалі.

пазаймаць, ; зак.

  1. Запоўніць сабою ўсё, многае або ўзяць у сваё карыстанне ўсё, многае.

    • Кнігі пазаймалі ўсе паліцы.
  2. Захапіць якую-н. прастору, нейкую колькасць чаго-н.

    • Турысты пазаймалі ўсе летнія домікі.
  3. Ахапіўшы, пагнаць куды-н. усіх, многіх.

    • П. кароў у статак.
  4. Заняць каго-н. чым-н. некаторы час.

пазаказваць, ; зак.

Даць заказ на ўсё, многае.

  • П. дзецям касцюмы.

пазаканапачваць, ; зак.

П. усе шчыліны.

пазакасваць, ; зак.

Закасаць усё, многае.

  • П. рукавы.