Verbum

пабляднець, ✂; зак.

Стаць бледным ці бляднейшым.

пабляклы, ✂.

Які страціў свежасць, яркасць.

• Пабляклыя фарбы.
• Пабляклая кветка.

пабоі, ✂.

Удары па жывым целе, збіванне.

• Сляды пабояў.
• Цярпець п.

пабоішча, ✂, н.

1. Бітва з вялікай колькасцю ахвяр.

   • Мамаева п. (назва Кулікоўскай бітвы, у якой быў разбіты татарскі хан Мамай).

2. Жорсткая бойка (разм).

   • Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.

пабойвацца, ✂; незак.

Адчуваць лёгкі страх.

• П. ісці лесам ноччу.

пабольваць, ✂; незак.

Крыху або зрэдку балець.

• Зуб пабольвае.

пабольшыць, ✂; зак.

Зрабіць большым па.колькасці, памеру і пад.

• П. кнот у лямпе.

паборы, ✂, м.

1. Празмерныя, непасільныя падаткі ці зборы.

2. перан. Неафіцыйныя зборы сродкаў на што-н. (разм.).

пабочны, ✂.

1. Які існуе побач з галоўным, асноўным, другарадным.

   • П. тыпаж у п’есе.

2. Не свой, які не належыць да дадзенага грамадства, установы, сям’і і пад.

   • Пабочным (наз.) уваход забаронены.

3. Які не мае непасрэдных адносін да чаго-н.

   • Пабочныя меркаванні.

4. Народжаны без шлюбу (уст.).

   • П. сын.

○

• Пабочнае слова або пабочны сказ — у граматыцы: інтанацыйна адасобленае слова ці сказ унутры другога сказа, якія выражаюць розныя віды адносін таго, хто гаворыць, да таго, пра што ён гаворыць.

пабрацім, ✂, м.

Чалавек, які ўступіў у пабрацімства з кім-н.

• Гарады-пабрацімы (перан. пародненыя гарады).

|| прым. пабрацімскі, ✂.