Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пахабны, (разм.).

Непрыстойны, бессаромны.

  • Пахабныя словы.

|| наз. пахабнасць, .

пахаванне, , н.

  1. гл. хаваць.

  2. Абрад закопвання нябожчыка ў зямлю або абрад крэмацыі.

  3. Месца, дзе пахаваны хто-н.

    • Раскопкі пахаванняў.

|| прым. пахавальны, .

  • П. абрад.
  • Пахавальная (наз. паведамленне з дзеючай арміі родным пра гібель байца, афіцэра; разм.).

пахавацца, ; зак.

Схавацца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

пахаваць, ; зак.

Схаваць многіх, многае.

  • П. усе рэчы.

|| звар. пахавацца, .

пахаджаць, ; незак.

Хадзіць (у 1 знач.) не спяшаючыся, прагульваючыся.

  • П. каля хаты.

пахадзіць, ; зак.

Хадзіць некаторы час.

  • П. па дварэ.
  • П. у новай сукенцы.
  • П. у кіраўніках.
  • П. за хворым дзіцем.

пахаладанне, , н.

Надыход халоднага надвор’я, пераход да халаднейшай тэмпературы паветра.

  • Пачалося п.

пахапаць, ; зак.

Узяць, схапіць усё, многае або ўсіх, многіх.

пахвала, , ж.

Добры водзыў пра каго-, што-н., адабрэнне.

  • Адзывацца з пахвалой пра каго-н.

пахвальба, , ж. (разм.).

  1. Выхвалянне сваімі справамі, учынкамі і пад., самахвальства.

  2. Тое, што і пахвала.