пахвальба, ✂, ж. (разм.).

  1. Выхвалянне сваімі справамі, учынкамі і пад., самахвальства.

  2. Тое, што і пахвала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)