паўнакроўнасць,
-
гл. паўнакроўны. -
Павелічэнне масы крыві ў сасудах цела.
паўнакроўнасць,
Павелічэнне масы крыві ў сасудах цела.
паўнакроўны,
Які вылучаецца паўнакроўнасцю (у 2
||
паўналетні,
Які дасягнуў паўналецця.
паўналецце,
Узрост, калі чалавек дасягае фізічнай і духоўнай сталасці і атрымлівае грамадзянскія правы.
паўнамоцны,
Надзелены якімі
паўнамоцтва,
Права, дадзенае каму
паўнапраўе,
Валоданне ўсімі законнымі правамі.
паўнапраўны,
Які мае паўнату правоў, усе законныя правы.
||
паўната,
Наяўнасць чаго
Сытасць, укормленасць.
паўнацэнны,
Які мае поўную, нармальную цэннасць.
Які поўнасцю адпавядае патрабаванням.
||