Verbum

паскрэбці, ✂; зак.

1. Аскрэбці ўсё, многае.

   • П. ўсю моркву.

2. каго-што і без дапаўнення.

   • Скрэбці некаторы час.

паскубваць, ✂; незак.

Скубці час ад часу.

• П. траву.

паскубці, ✂; зак.

1. што і чаго. Правесці некаторы час, скубучы што-н.

   • П. травы.

2. Тое, што і выскубці.

   • П. ўсю траву.

3. перан. Нанесці ўрон, шкоду.

   • Ні за што паскублі чалавека.

паскудзіць, ✂; незак. (разм. груб.).

1. Пакідаць пасля сябе бруд, гадзіць.

   • Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць (прыказка).

2. Брудзіць, пэцкаць, псаваць.

   • П. сцены.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць.

|| зак. напаскудзіць, ✂.

паскудны, ✂ (разм. груб.).

Брыдкі, агідны.

• Паскудныя словы.
• П. чалавек.

|| наз. паскудства, ✂ і паскуднасць, ✂.

паскурчвацца, ✂; зак.

Скурчыцца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

паскурчваць, ✂; зак.

Скурчыць усіх, многіх або ўсё, многае.

паскусваць, ✂; зак.

Скусіць усё, многае.

паслабець, ✂; зак.

1. Стаць слабейшым.

   • П. здароўем.

2. Аслабнуць — пра ўсіх, многіх.

паслабіць, ✂; зак.

1. Аслабіць, зрабіць менш тугім, нацягнутым, закручаным.

   • П. гайку.
   • П. вяроўку.

2. Зменшыць сілу, напружанасць чаго-н.

   • П. увагу да чаго-н.
   • П. націск.

|| незак. паслабляць, ✂.

|| наз. паслабленне, ✂.