Verbum

парахнець, ✂; незак.

Ператварацца ў парахню.

• Стары пень парахнее.

парахня, ✂, ж.

Дробныя, як пясок, сухія рэшткі сапрэлага або паточанага шашалем дрэва.

• Бярвенне абярнулася на парахню.
• П. сыплецца з каго-н. (вельмі стары; разм. пагард.).

параход, ✂, м.

Судна з паравым рухавіком.

• Плысці на параходзе.

|| памянш. параходны, ✂.

параходства, ✂, н.

Рух параходаў па водных шляхах, а таксама прадпрыемства па кіраўніцтву параходным транспартам.

• Рачное п.

парашаць, ✂; зак.

1. Рашыць усё, многае, перарашаць.

   • П. усе задачы.

2. Рашаць некаторы час.

   • Парашаў з гадзіну і спыніўся.

парашок, ✂, м.

1. Дробна расцёртыя частачкі цвёрдага рэчыва.

   • Зубны п. (для чысткі зубоў).
   • Сцерці ў п. каго-н. (перан. жорстка расправіцца, звычайна як выраз пагрозы; разм.).

2. Лекавае рэчыва пэўнай дазіроўкі ў раздробненым выглядзе.

   • Лякарства ў парашках.

|| прым. парашковы, ✂.

• Парашковае малако (з малочнага парашку).

парашут, ✂, м.

Прыстасаванне для скачка з самалёта ці спуску грузу з купалам, які раскрываецца ў паветры.

|| прым. парашутны, ✂.

• П. дэсант.
• П. спорт.

парашутаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Спускаючыся, паляцець (ляцець) з крайне малой скорасцю.

|| зак. спарашутаваць, ✂.

парашутызм, ✂, м.

Парашутны спорт.

• Піянеры парашутызму.

парашутыст, ✂, м.

Чалавек, які робіць скачкі з парашутам.

|| ж. парашутыстка, ✂.

|| прым. парашутысцкі, ✂.