Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

падкантрольны, .

Які знаходзіцца пад чыім-н. кантролем.

  • Падкантрольная ўстанова.

|| наз. падкантрольнасць, .

падкапацца, ; зак.

  1. пад што. Раскапаўшы знізу, пранікнуць пад што-н.

    • П. пад сцяну.
  2. перан., пад каго (што). Інтрыгамі дабіцца магчымасці нашкодзіць каму-н. (разм.).

    • Пад добрасумленнага чалавека цяжка п.

|| незак. падкопвацца, .

|| наз. падкоп, і падкопванне, .

падкапаць, ; зак.

Раскапаць зямлю знізу пад чым-н.

  • П. слуп.
  • П. бульбы на вячэру.

|| незак. падкопваць, .

|| наз. падкоп, , падкопванне, і падкопка, .

падкарміць, ; зак.

  1. Пакарміць дадаткова, узмацніць харчаванне (разм.).

    • П. хворае дзіця.
    • П. птушак зімой.
  2. Унесці (дадатковае ўгнаенне ў глебу (спец.).

    • П. кукурузу.

|| незак. падкормліваць, .

|| звар. падкарміцца, .

|| незак. падкормлівацца, .

|| наз. падкормліванне, , падкормка, і падкорм, .

|| прым. падкормачны, .

падкасаць, ; зак.

Закасаць, падвярнуць што-н.

  • П. штаны.

|| незак. падкасваць, .

|| звар. падкасацца, .

|| незак. падкасвацца, .

падкасіцца, ; зак.:

  • ногі падкасіліся — падагнуліся, аслабелі ад стомленасці, ад моцнага хвалявання, узрушэння.

|| незак. падкошвацца, .

падкасіць, ; зак.

  1. Падрэзаць касой.

    • П. траву.
  2. перан. Зваліць з ног.

    • Шалёная куля падкасіла партызана.
  3. перан. Адняць сілы, бадзёрасць.

    • Хвароба падкасіла старога.

|| незак. падкошваць, .

падкаўнерык, , м.

Вузкая палоска белай матэрыі, якая падшываецца пад стаячы каўнерык форменнага адзення.

|| прым. падкаўнерыкавы, .

падкаціцца, ; зак.

  1. Коцячыся, наблізіцца ці закаціцца пад што-н.

    • Шарык падкаціўся пад канапу.
  2. Тое, што і падкаціць (у 3 знач.).

    • Слёзы падкаціліся пад горла.
  3. перан., да каго. Лісліва звярнуцца да каго-н., дамагаючыся чаго-н. (разм.).

|| незак. падкочвацца, .

падкаціць, ; зак.

  1. Коцячы, наблізіць або даставіць, змясціць пад што-н.

    • П. бочку да склепа.
    • П. камень пад сцяну.
  2. Хутка пад’ехаць куды-н. (разм.).

    • Брычка падкаціла да самага ганка.
  3. Аб раптоўным адчуванні болю, жаласлівасці і пад.

    • Да сэрца падкаціла трывога.

|| незак. падкочваць, .

|| наз. падкатка, і падкочванне, .