Verbum

паралель, ✂, ж.

1. У матэматыцы: прамая, якая не перасякае другую прамую, што ляжыць з ёй у адной плоскасці.

   • Правесці п.

2. перан. Параўнанне, а таксама з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (кніжн.).

   • Правесці п. паміж чым-н.
   • Канкрэтнасць гістарычных паралелей.

3. Уяўная лінія перасячэння зямной паверхні плоскасцю, паралельнай плоскасці экватара.

   • Паралелі і мерыдыяны на геаграфічнай карце.

паралельны, ✂.

1. Які з’яўляецца паралеллю (у 1 знач.).

   • Паралельныя лініі.

2. перан. Такі ж, падобны, які адбываецца адначасова і побач з чым-н.

   • Паралельныя з’явы.

|| наз. паралельнасць, ✂.

паралізаваць, ✂; зак. і незак.

1. Давесці (-водзіць) да стану паралічу.

   • У яго паралізавала руку.

2. перан. Пазбавіць (-баўляць) здольнасці або магчымасці дзейнічаць.

   • Страх паралізаваў сілы.

паралітык, ✂, м. (разм.).

Хворы на параліч.

|| ж. паралітычка, ✂.

|| прым. паралітычны, ✂.

параліч, ✂, м.

Хвароба, якая пашкоджвае нервовую сістэму і пры якой асобныя органы або частка цела трацяць здольнасць да адвольных рухаў.

• П. ног.
• Разбіты паралічом.

|| прым. паралічны, ✂.

паралон, ✂, м.

Лёгкі і эластычны сінтэтычны матэрыял.

• Паліто на паралоне.

|| прым. паралонавы, ✂.

паралюш, ✂, м. (разм.).

Тое, што і параліч.

|| прым. паралюшны, ✂.

параметр, ✂, м. (спец.).

Велічыня, што характарызуе якую-н. асноўную ўласцівасць устройства, сістэмы, машыны або з’явы, працэсу.

• Параметры лазернай устаноўкі.

паранджа, ✂, ж.

Шырокі халат з валасяной сеткай, што закрывае твар, без якой мусульманская рэлігія не дазваляе жанчынам паяўляцца перад чужымі людзьмі.

паранены, ✂.

Які мае рану.

• Параненыя байцы.
• Даглядаць параненых (наз.).