паралель назоўнік | жаночы род

  1. У матэматыцы: прамая, якая не перасякае другую прамую, што ляжыць з ёй у адной плоскасці.

    • Правесці п.
  2. пераноснае значэнне: Параўнанне, а таксама з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (кніжнае).

    • Правесці п. паміж чым-н.
    • Канкрэтнасць гістарычных паралелей.
  3. Уяўная лінія перасячэння зямной паверхні плоскасцю, паралельнай плоскасці экватара.

    • Паралелі і мерыдыяны на геаграфічнай карце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)