Verbum

параздзіраць, ✂; зак.

Разадраць усё, многае.

параздзявацца, ✂; зак.

Раздзецца — пра ўсіх, многіх.

параздзяваць, ✂; зак.

Раздзець усіх, многіх.

параздурваць, ✂; зак.

Раздурыць усіх, многіх.

• П. хлопцаў.

параздушваць, ✂; зак.

Раздушыць усё, многае або ўсіх, многіх.

паразіт, ✂, м.

1. Арганізм (расліна або жывёліна), які корміцца за кошт другога арганізма і шкодзіць яму.

   • Грыбы-паразіты.

2. перан. Той, хто жыве з чужой працы, дармаед (пагард.).

|| ж. паразітка, ✂.

|| прым. паразітны, ✂ і паразіцкі, ✂.

паразітаваць, ✂; незак. (кніжн.).

Жыць паразітам, весці паразітарнае існаванне.

паразітарны, ✂.

1. Які распаўсюджваецца паразітамі (у 1 знач.).

   • Паразітарныя хваробы.

2. Уласцівы паразітам.

   • Весці п. лад жыцця.

|| наз. паразітарнасць, ✂.

паразітызм, ✂, м.

1. Суіснаванне двух арганізмаў, пры якім адзін арганізм (паразіт) корміцца за кошт другога.

2. перан. Жыццё з чужой працы, дармаедства.

|| прым. паразітычны, ✂.

паразіць, ✂; зак.

1. каго-што чым. Забіць, нанесці ўдар якой-н. зброяй; папаўшы ў што-н., знішчыць, разбурыць (кніжн.).

   • П. мішэнь.

2. Разбіць, перамагчы (высок.).

   • П. ворага.

3. Выклікаць пашкоджанне, змяненне ў тканцы, органе (пра хваробу).

   • Параліч паразіў вочныя нервы.

|| незак. паражаць, ✂.

|| наз. паражэнне, ✂.