Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

парабала, , ж.

У матэматыцы: незамкнутая крывая, якая складаецца з адной галіны і атрымліваецца пры перасячэнні канічнай паверхні плоскасцю.

|| прым. парабалічны, .

парабелум, , м.

Род аўтаматычнага пісталета.

парабіць, ; зак.

  1. Зрабіць усё, многае.

    • П. усю работу.
  2. Папрацаваць некаторы час.

    • П. на ўборцы бульбы.

  • Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — даводзіцца згадзіцца з тым, што ёсць.

парабкаваць, ; незак. (разм.).

Працаваць, быць парабкам.

парабкоўства, , н.

Занятак парабка.

парабляць, ; незак. (разм.).

Праводзіць час, робячы што-н., займаючыся чым-н. (ужыв. звычайна ў пытанні).

  • Што ты цяпер парабляеш?

паравік, , м.

  1. Паравы кацёл або рухавік (спец.).

  2. Паравоз або поезд з паравозам (разм. уст.).

паравоз, , м.

Лакаматыў з паравым рухавіком.

|| прым. паравозны, .

параграф, , м.

Падраздзяленне тэксту ўнутры раздзела, якое абазначаецца знакам §, а таксама сам гэты знак.

парад, , м.

Урачысты агляд (войск, спартсменаў).

  • Вайсковы п.
  • Фізкультурны п.