парабіць, ✂; зак.

  1. Зрабіць усё, многае.

    • П. усю работу.

  2. Папрацаваць некаторы час.

    • П. на ўборцы бульбы.

◊

  • Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — даводзіцца згадзіцца з тым, што ёсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)