Verbum

пахвала, ✂, ж.

Добры водзыў пра каго-, што-н., адабрэнне.

• Адзывацца з пахвалой пра каго-н.

пахвальба, ✂, ж. (разм.).

1. Выхвалянне сваімі справамі, учынкамі і пад., самахвальства.

2. Тое, што і пахвала.

пахвальны, ✂.

1. Які заслугоўвае пахвалы.

   • Пахвальнае імкненне.

2. Які змяшчае пахвалу.

   • Пахвальныя словы.
   • Пахвальная грамата (за выдатныя поспехі і паводзіны).

пахваляцца, ✂; незак. (разм.).

Хваліцца, выхваляцца.

• Пахваляецца, што ўсіх адужае.

пахварэць, ✂; зак.

1. Стаць хворымі — пра ўсіх, многіх.

   • Дзеці пахварэлі.

2. Хварэць некаторы час.

   • Давялося месяц п.

пахватаць, ✂; зак.

Тое, што і пахапаць.

пахвіна, ✂, ж.

Месца паміж бядром і ніжняй часткай жывата.

• Баліць у пахвіне.

|| прым. пахвінны, ✂.

пахворваць, ✂; незак. (разм.).

Час ад часу хварэць, недамагаць.

• Бабуля пачала п.

пахіл, ✂, м.

Пакатая паверхня чаго-н., схіл, нахіл.

|| прым. пахільны, ✂.

пахіліцца, ✂; зак.

1. Нахіліцца, нагнуцца.

   • П. над ложкам хворага.

2. Пакасіцца, нахіліцца ўбок.

   • Слуп пахіліўся.