Verbum

пажаць, ✂; зак.

1. Зжаць (гл. жаць).

   • П. ячмень.
   • Што пасееш, тое і пажнеш (прыказка).

2. перан. Здабыць, атрымаць, заслужыць што-н. (высок.).

   • П. славу.
   • Хто пасее агонь, пажне пажар (прыказка).

|| незак. пажынаць, ✂.

пажоўклы, ✂.

Які зрабіўся жоўтым, набыў жоўтае адценне.

• Пажоўклая папера.
• Пажоўклая трава.

пажраць, ✂; зак. (разм.).

1. чаго і без дапаўнення. З’есці чаго-н. у якой-н. колькасці, прыняць ежу.

2. Прагна з’есці ўсё (звычайна пра жывёл).

   • Саранча пажрала пасевы.

|| незак. пажыраць, ✂.

• П. кнігі (перан. чытаць вельмі многа з захапленнем).
• П. вачамі каго-, што-н. (перан. прагна, не адрываючыся глядзець на каго-, што-н.).

пажухлы, ✂.

Які стаў жухлым.

• Пажухлая трава.

пажыва, ✂, ж.

Тое, чым жывіцца арганізм, спажыва.

• П. для раслін, рыб.
• Духоўная п. (перан.).

|| прым. пажыўны, ✂.

пажывіцца, ✂; зак. (разм.).

1. Знайсці для сябе якую-н. ежу, пажыву.

   • Няма дзе курам п.

2. чым. Узяць для сябе што-н. чужое, атрымаць якую-н. карысць з чужога.

   • П. чужым дабром.

пажылы, ✂.

Які пачынае старэць, немалады.

• П. мужчына.
• П. ўзрост.

пажыраць, ✂; незак.

1. гл. пажраць і пажэрці.

2. Знішчаць цалкам што-н.

   • Полымя пажырае хаты.

пажытак, ✂, м.

1. гл. пажыткі.

2. Здабыча, пажыва.

   • Мышы — самы лепшы п. для кошкі.
   • П. для роздуму (перан.).

пажыткі, ✂, м., зб.

Дробны скарб, хатнія рэчы.