Verbum

паважыцца, ✂; зак.

Пасмець, асмеліцца.

• П. аспрэчваць думкі лектара.

паважыць, ✂; зак.

1. Вызначыць вагу, цяжар каго-, чаго-н.

   • П. мяхі з жытам.
   • П. сумку ў руцэ.

2. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. усю бульбу.

|| звар. паважыцца, ✂.

павазіцца, ✂; зак.

Правесці некаторы час, возячыся на чым-н.

• П. на санках.

павазіць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час, возячы каго-, што-н.

   • П. па горадзе.

2. Звесці, перавезці ўсё, многае.

   • П. усе снапы.

павал, ✂, м.

Павалены лес, буралом.

• У лесе многа павалу.

павалока, ✂, ж.

1. Лёгкая дымка, якая зацягвае, пакрывае што-н.

   • Сонца прабівалася праз павалоку хмар.

2. У выразе: вочы з павалокай — з пяшчотным, павольным позіркам.

   • Вочы карыя з павалокай.

павальны, ✂.

Які ахоплівае ўсіх, многіх; пагалоўны.

• Павальныя хваробы.

|| наз. павальнасць, ✂.

паваляцца, ✂; зак.

Правесці некаторы час валяючыся.

• П. на сене.

паварот, ✂, м.

1. гл. павярнуцца, -ць.

2. Месца, дзе паварочваюць.

   • Выйсці з-за павароту.

3. перан. Поўная змена ў развіцці чаго-н.; пералом.

   • П. у жыцці.
   • П. лёсу.

паваротлівы, ✂.

1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.

   • Паваротлівая лодка.

2. Увішны, спрытны, разбітны.

   • Паваротлівая гаспадыня.
   • Ён чалавек п.

|| наз. паваротлівасць, ✂.