Verbum

зарадзіць​³, ✂; зак. (разм.).

Урадзіць, даць багаты ураджай.

• Бульба ў гэтым годзе зарадзіла.

зарадзіць​⁴, ✂; зак. (разм.).

Паўтараючыся, рабіць адно і тое ж дзеянне.

• Зарадзіў адно і тое ж (гаворыць, паўтараючы адно і тое ж).
• Дождж зарадзіў надоўга (пачаў ісці не перастаючы).

зарадка, ✂, ж.

1. гл. зарадзіцца, -ць.

2. Комплекс гімнастычных практыкаванняў, якія выконваюцца з мэтай аздараўлення.

   • Ранішняя з.

заражаны, ✂.

Насычаны хваробатворнымі мікробамі, шкоднымі рэчывамі і пад.

• Заражанае насенне.
• З. ўчастак мясцовасці.

|| наз. заражанасць, ✂.

• Радыеактыўная з.

зараз​¹, прысл.

1. Цяпер, у сучасны момант.

   • Я з. заняты.

2. У самым хуткім часе, неўзабаве.

   • З. я вам усё раскажу.

3. Толькі што, зусім нядаўна.

   • Расказаная з. гісторыя.

4. (звычайна з часціцай «жа»), Неадкладна, у гэты ж час.

   • Трэба з. жа ўсё праверыць.

зараз​², прысл.

Адразу, за адзін раз.

• З’есці ўсё з.

зараза, ✂, ж.

Хваробатворны пачатак, які распаўсюджваецца мікробамі.

• Рассаднік заразы.
• Распаўсюджанне заразы.

заразіцца, ✂; зак.

1. Захварэць, успрыняўшы заразу.

   • З. грыпам.

2. перан. Успрыняць, засвоіць ад іншых што-н.

   • З. весялосцю.

|| незак. заражацца, ✂.

|| наз. заражэнне, ✂.

заразіць, ✂; зак.

1. Перадаць заразу каму-, чаму-н.

   • З. каго-н. грыпам.

2. перан. Захапіць чым-н., прымусіць іншых пераймаць што-н.

   • З. любоўю да музыкі.
   • З. прыкладам.

|| незак. заражаць, ✂.

|| наз. заражэнне, ✂.

заразлівы, ✂.

1. Тое, што і заразны.

2. перан. Які лёгка перадаецца іншым.

   • З. смех.

|| наз. заразлівасць, ✂.