зарадзіць4, ; зак. (разм.).

Паўтараючыся, рабіць адно і тое ж дзеянне.

  • Зарадзіў адно і тое ж (гаворыць, паўтараючы адно і тое ж).
  • Дождж зарадзіў надоўга (пачаў ісці не перастаючы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)