Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папрадзіраць, ; зак.

Прадраць што-н. у многіх месцах, прадраць усё, многае.

папрадуха, , ж. (уст.).

  1. Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.

    • Якая п. пры кудзелі, такое палатно ў белі (з нар.).
  2. мн. Вячоркі, якія наладжвала вясковая моладзь, каб папрасці і павесяліцца, попрадкі.

    • Хадзіць на папрадухі.

папракаць, ; незак.

Выказваць каму-н. дакор, нездавальненне чым-н., абвінавачваць у чым-н., асуджаць за што-н.

  • П. куском хлеба.
  • П. каго-н. у баязлівасці.

|| аднакр. папракнуць, .

папраколваць, ; зак.

Пракалоць што-н. у многіх месцах або ўсё, многае.

  • П. шыны.

папракопваць, ; зак.

Пракапаць што-н. у многіх месцах.

  • П. канаўкі для сцёку вады.

папракручваць, ; зак.

Пракруціць у многіх месцах (дзіркі і пад.).

папрамакаць, ; зак.

Прамокнуць — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

  • Світкі папрамакалі наскрозь.

папрамываць, ; зак.

Прамыць усё, многае.

  • Вада папрамывала дамбу ў многіх месцах.

папрапіхаць, і папрапіхваць, ; зак.

Прапхнуць усё, многае.

папрапорваць, ; зак.

Прапароць што-н. у многіх месцах, прапароць усё, многае.

  • П. шыны.
  • П. ногі на калючы дрот.