папрадуха, , ж. (уст.).

  1. Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.

    • Якая п. пры кудзелі, такое палатно ў белі (з нар.).
  2. мн. Вячоркі, якія наладжвала вясковая моладзь, каб папрасці і павесяліцца, попрадкі.

    • Хадзіць на папрадухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)