папрадуха назоўнік | жаночы род | устарэлае
-
Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.
- Якая п. пры кудзелі, такое палатно ў белі (з народнай творчасці).
-
множны лік: Вячоркі, якія наладжвала вясковая моладзь, каб папрасці і павесяліцца, попрадкі.
- Хадзіць на папрадухі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)