Verbum

панславізм, ✂, м.

Ідэйна-палітычная плынь 19 — пач. 20 ст., якая адлюстроўвала імкненне да палітычнага аб’яднання і духоўнага яднання славян.

|| прым. панславісцкі, ✂ і панславянскі, ✂.

панства, ✂, н.

1. зб. Паны.

2. Панаванне, улада паноў.

3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы.

панталоны, ✂.

1. Тое, што і штаны (уст.).

2. Частка ніжняй жаночай бялізны ў выглядзе трусоў свабоднага крою.

панталык, ✂, м.

Збіцца з панталыку (разм.) —

• 1) збянтэжыцца, зблытацца, страціць разуменне;
• 2) пачаць весці няправільны спосаб жыцця;

збіць з панталыку (разм.) —

• 1) выклікаць замяшанне, заблытаць;
• 2) прымусіць адступіць ад правільных думак, меркаванняў; штурхнуць на што-н. нядобрае.

пантаміма, ✂, ж.

Мімічны спектакль без слоў.

|| прым. пантамімны, ✂ і пантамімічны, ✂.

пантанёр, ✂, м.

Ваеннаслужачы часцей, якія займаюцца навядзеннем пантонаў.

|| прым. пантанёрскі, ✂.

пантон, ✂, м.

1. Пласкадоннае судна, якое служыць апорай часовага моста, якіх-н. часовых збудаванняў.

2. Плывучы мост.

   • Навесці п. цераз раку.

|| прым. пантонны, ✂.

пантофлі, ✂, м.; ✂, ж..

Дамашнія туфлі, звычайна без заднікаў, шлёпанцы.

панты, ✂.

Маладыя рогі маралаў, якія выкарыстоўваюцца для вырабу лекавых сродкаў.

|| прым. пантавы, ✂.

пантэізм, ✂, м.

Рэлігійна-філасофскія погляды, паводле якіх бог атаясамліваецца з прыродай.

|| прым. пантэістычны, ✂.