панталык, ✂, м.

Збіцца з панталыку (разм.) —

  • 1) збянтэжыцца, зблытацца, страціць разуменне;
  • 2) пачаць весці няправільны спосаб жыцця;

збіць з панталыку (разм.) —

  • 1) выклікаць замяшанне, заблытаць;
  • 2) прымусіць адступіць ад правільных думак, меркаванняў; штурхнуць на што-н. нядобрае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)