Verbum

панталык назоўнік | мужчынскі род

Збіцца з панталыку (размоўнае) —

• 1) збянтэжыцца, зблытацца, страціць разуменне;
• 2) пачаць весці няправільны спосаб жыцця;

збіць з панталыку (размоўнае) —

• 1) выклікаць замяшанне, заблытаць;
• 2) прымусіць адступіць ад правільных думак, меркаванняў; штурхнуць на што-н. нядобрае.