Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паздымаць, ; зак.

  1. Сфатаграфаваць, адлюстраваць на фота- і кінаплёнцы ўсіх, многіх або ўсё, многае.

  2. Стварыць (кінафільмы).

паздыхаць, ; зак.

Здохнуць — пра ўсіх, многіх (пра жывёлу).

  • Парасяты паздыхалі.

пазелянелы, .

  1. Пакрыты зялёнай цвіллю, раскаю, мохам і пад.

    • Пазелянелая страха.
  2. Пра колер твару: бледны, зямлістага адцення.

пазёр, , м. (неадабр. кніжн.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, .

|| прым. пазёрскі, .

пазёрства, , н. (неадабр. кніжн.).

Паводзіны пазёра.

пазжынаць, ; зак.

Зжаць усё, многае.

  • П. усё збожжа.

пазіраваць, ; незак.

  1. Прымаць якую-н. позу, служачы натурай для фатографа або мастака.

  2. Паводзіць сябе як пазёр, фальшыва (кніжн. неадабр.).

|| наз. пазіраванне, .

пазіраць, ; незак.

  1. Накіроўваць позірк куды-н., на каго-, што-н., глядзець.

    • Задуменна п. у даль.
  2. Выглядваць з-за чаго-н., адкуль-н.

    • П. з-за вугла.
  3. Час ад часу глядзець на каго-, што-н., куды-н.

    • Часта п. на гадзіннік.

пазітрон, , м.

Элементарная часціца з дадатным зарадам, з масай, роўнай масе электрона.

|| прым. пазітронны, .

пазітывізм, , м.

Напрамак у філасофіі, які аб’яўляе адзінай крыніцай сапраўдных ведаў спецыяльныя навукі ці іх сукупнасць і адмаўляе філасофію як асобную галіну ведаў.

|| прым. пазітывісцкі, .