пазёр, , м. (неадабр. кніжн.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, .

|| прым. пазёрскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)