Verbum

падданства, ✂, н.

Прыналежнасць чалавека да якой-н. манархічнай дзяржавы.

• Змяніць п.

падданы, ✂, м.

Асоба, якая знаходзіцца ў падданстве якой-н. манархічнай дзяржавы.

|| ж. падданая, ✂.

паддаўкі:

• у паддаўкі (гуляць) — пра гульню ў шашкі, у якой выйграе той, каму ўдалося аддаць праціўніку ўсе свае шашкі.

  • Гуляць у п.

паддацца, ✂; зак.

1. Уступіць пад націскам, не стрымаць напору.

   • Дрэва паддалося вострай піле.
   • П. на ўгаворы (перан.).
   • Не п. на правакацыю (перан.).

2. Даць сябе злавіць, схапіць, не аказаўшы супраціўлення пры нападзе.

   • Не п. ворагу.

|| незак. паддавацца, ✂.

паддаць, ✂; зак.

1. Дапамагчы падняць што-н. (звычайна на спіну, плечы).

   • П. мех на плечы.

2. Падкінуць уверх ударам.

   • П. мяч.

3. У некаторых гульнях: падставіць праціўніку (разм.).

   • П. шашку.

4. Многа выпіць спіртнога (разм.).

   • Учора так паддалі, што і сёння ўваччу цёмна.

5. чаго. Узмацніць, павялічыць (разм.).

   • П. пары (у лазні).
   • П. жару каму-н. (перан. узбудзіць у кім-н. энергію, прымусіць дзейнічаць актыўна).

6. Ударыць каго-н. (разм.).

|| незак. паддаваць, ✂.

|| наз. паддача, ✂ і паддаванне, ✂.

паддзець​¹, ✂; зак.

Тое, што і пададзець.

|| незак. падазяваць, ✂.

паддзець​², ✂; зак.

1. Зачапіўшы, прыпадняць.

   • П. ломам бервяно.

2. перан. Задзець калючай заўвагай, укалоць (разм.).

   • Лоўка п. каго-н. у спрэчцы.

|| незак. паддзяваць, ✂.

паддзёўка, ✂, ж.

Мужчынскае верхняе адзенне са зборкамі на таліі.

|| прым. паддзёвачны, ✂.

паддзімаць, ✂; незак.

Дзьмуць крыху знізу, збоку.

• З-пад сцяны паддзімае (безас.).

паддобрыцца, ✂; зак.

Падлашчыцца, заваяваць да сябе прыхільнасць.

• Умее п.

|| незак. паддобрывацца, ✂.