Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

палыселы, .

Які стаў лысым, аблыселы.

пальма, , ж.

Паўднёвае вечназялёнае дрэва з прамым негалінастым ствалом і кронай з перыстых або веерападобных лістоў.

  • Какосавая п.
  • Фінікавая п.
  • П. першынства (перан. перавага ў чым-н. [ад звычаю ў старажытнай Грэцыі ўзнагароджваць пераможцу ў спаборніцтвах пальмавай галінкай]).

|| прым. пальмавы, .

  • Пальмавая галіна (перан. сімвал міру).

пальпаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Робячы медыцынскі агляд, абмацаць (-цваць) якую-н. частку цела.

  • П. селязёнку.

|| наз. пальпаванне, і пальпацыя, .

|| прым. пальпацыйны, .

пальчатка, , ж.

Рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца.

  • Скураныя пальчаткі.
  • Кінуць пальчатку каму-н. (таксама перан. выклікаць на барацьбу, на спаборніцтва — сімвал выкліку на дуэль у мінулым).
  • Баксёрская п. (прадмет рыштунку баксёра).
  • Першая п. (перан. пра лепшага баксёра).

|| прым. пальчаткавы, .

пальчаты, , (спец.).

Падобны на палец.

  • Пальчатыя лісты.

палюбіць, ; зак.

Адчуць любоў да каго-, чаго-н.

  • П. дзяўчыну.
  • П. жывапіс.

палюбоўнік, , м.

Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з жанчынай.

палюбоўніца, , ж.

Жанчына, якая знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з мужчынам.

палюбоўны, .

Заснаваны на ўзаемнай згодзе, дружалюбны, мірны.

  • Палюбоўная здзелка.
  • Дамовіліся палюбоўна (прысл.).

палюляць, ; зак.

Правесці які-н. час, люляючы, калышучы.

  • П. дзіця.