пальчатка, , ж.

Рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца.

  • Скураныя пальчаткі.
  • Кінуць пальчатку каму-н. (таксама перан. выклікаць на барацьбу, на спаборніцтва — сімвал выкліку на дуэль у мінулым).
  • Баксёрская п. (прадмет рыштунку баксёра).
  • Першая п. (перан. пра лепшага баксёра).

|| прым. пальчаткавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)