Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паспаўзаць, ; зак.

Спаўзці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паспаць, ; зак.

Правесці некаторы час сплючы, заснуць на кароткі час.

  • Пасплю з гадзінку.

паспеецца, ; безас.; зак. (разм.).

Няма куды спяшацца, можна паспець.

  • З паездкай паспеецца, пачакайце.

паспець1, ; зак.

  1. гл. спець.

  2. Стаць гатовым, прыгатаваным (разм.).

    • Снеданне паспела (зварылася).
    • Глеба паспела (стала прыгоднай для чаго-н.).

|| незак. паспяваць, .

паспець2, ; зак.

Зрабіць што-н., прыбыць куды-н. своечасова, у тэрмін.

  • П. усё прыгатаваць да прыходу гасцей.
  • П. на поезд.

  • Не паспеў (што-н. зрабіць), як... — ледзь было што-н. зроблена, ледзь адбылося што-н., як наступіла іншае.

  • Не паспеў я азірнуцца, як яны ўжо і паехалі.

|| незак. паспяваць, .

паспешлівы, .

Схільны спяшацца, хуткі.

  • П. чалавек.
  • Паспешлівыя меркаванні.

|| наз. паспешлівасць, .

паспілоўваць, ; зак.

Спілаваць усё, многае.

  • П. дрэвы.

паспісваць, ; зак.

Спісаць усё, многае.

  • П. ламаныя крэслы.
  • Паспісвалі ўсе сцены крэйдай.

паспіхаць, і паспіхваць, ; зак.

Сапхнуць усё, многае ці ўсіх, многіх.

пасплаўляць1, ; зак.

Сплавіць усё, многае (гл. сплавіць).